Container en meer...

(wanneer je niet geïnteresseerd bent in het eerstvolgende lange verhaal over de container raad ik u/jou aan om door te gaan naar de volgende alinea)

Hitte, wachten, onderhandelen, wachten.... Dit was vooral voor Jan Jaap realiteit de afgelopen dagen. De container met de spullen voor fam. v/d Linde, de inboedel voor de huisjes die we over een paar weken hopen te betrekken en verder ong. 1200 t-shirts geschonken door een grote kleding firma in Nederland is namelijk afgelopen dinsdag aangekomen. Na 2 maanden onderweg te zijn geweest, vele malen telefonisch onderhandelen en tijdelijke opslag aan de kust bij Walvisbaai vanwege papieren die niet in orde bleken te zijn werd de container afgelopen dinsdag richting Rehoboth vervoerd. Vroeg in de ochtend is Jan Jaap samen met Daan vertrokken richting Windhoek waar de container eerst geïnspecteerd moest worden door mensen van de douane en het zogeheten customs(een organisatie die over het in- en uitvoeren van goederen naar binnen- en buitenland gaat). Nadat ze zich hadden gemeld bij het kantoor aan de opslagplaats(legitimatie blijkbaar niet nodig) en alle betrokken waaronder de verhuiswagen met 5 verhuizers daar in waren aangekomen om de spullen uit de container over te laden in de vrachtauto konden ze het terrein op waar vervolgens de container werd leeg gehaald en onderzocht. Omdat op de paklijst was vermeld dat het om gebruikte spullen ging maar er toch nieuwe spullen werden aangetroffen zoals de t-shirts(nog netjes in de verpakking met kaartjes er aan) en de spullen van de IKEA voor de huisjes, werd er na lang getrouwtrek en onderhandeling, beslag genomen op de t-shirts en een aantal IKEA spullen die in meerdere aantallen werden aangetroffen. De autoriteiten die op dat moment aanwezig waren hadden nm het idee dat de spullen doorverkocht zouden worden en konden niet geloven dat het om geschonken en gekochte spullen voor eigen gebruik ging omdat dit ook niet vermeld stond op de paklijst. De paklijst moest namelijk al maanden geleden worden opgestuurd terwijl de spullen van de IKEA en t-shirts nog niet bekend waren. Wat wel weer bijzonder was(Afrikaans?) is dat Jan Jaap nog wat spullen kon redden van vordering door simpelweg te vertellen dat we bijv het linnengoed van de IKEA nodig hadden om onder te slapen. Dit was geen probleem en kon weer uit de volgeladen auto(bakkie) worden gehaald. Veel andere spullen zoals de t-shirts moesten echter toch zeker wel blijven liggen. Na 4 uur in de brandende zon te hebben gestaan(JJ was behoorlijk aangebrand< voor de kwinkieliefhebbers ;) werden de ingevorderde spullen meegenomen door de douane en de mensen van customs. Vervolgens ging de vrachtwagen richting Rehoboth met Daan en JJ daar achteraan. In Rehoboth hebben we met alle aanwezige dutchie's de vrachtauto uitgeladen en de spullen opgeslagen in een gebouwtje die ons is toegewezen door een lokale kerk(Gospel Mission). Terwijl Daan en JJ die ochtend in Windhoek waren bij de container zijn Joan en de rest van de Nederlanders druk bezig geweest om brieven op te stellen door o.a. mensen van het lokale gemeentehuis, organisaties uit Nederland en het bedrijf dat de t-shirts had geschonken om daarmee zo snel mogelijk actie te ondernemen. Woensdag is JJ samen met wilfred en Martijn naar windhoek gegaan om te kijken wat er eventueel nog geregeld kon worden. JJ wist waar de spullen opgeslagen waren dus op de bonnefooi zijn de jongens wat gaan proberen. Na een tijdje zoeken en rondvragen waren ze terecht gekomen bij het kantoor van Customs waar ze vervolgens in het kamertje van de directrice plaats konden nemen. Tot hun grote verbazing bleken de ingenomen spullen daar ook te liggen dus ze waren iig op de goede plek. Na lang wachten kwamen ze dan eindelijk in contact met de directrice. Na lang discussiëren en praten over wetjes en regeltjes lukte de heren het niet om de spullen mee te krijgen. Er zou een flinke som geld betaald moeten worden waarbij ingesloten invoeringskosten, tax en allemaal andere overdreven en flink oplopende bedragen. Daar gingen ze uiteraard niet mee akkoord en gingen teleurgesteld weer terug naar huis. Die zelfde middag zijn er door de mensen thuis en mensen vanuit het bestuur RKC diverse telefoontjes gepleegd waaronder met de minister van kinderwelzijn en gelijkheid tussen man en vrouw(of zoiets). Met deze vrouw waren Martijn en Suzan nm in contact gekomen tijdens de begrafenis van Oma Magdalena. Blijkbaar had zij daar veel contact mee gehad. De minister had toegezegd te willen helpen wanneer dit nodig zou zijn en dat moment was voor ons nu dan ook aangebroken. Goed, de volgende dag vertrokken JJ en anderen weer met goede moed richting Windhoek en kwamen vervolgens om 11.00 volgens afspraak aan bij het kantoor van de minister. Daar werd hen verteld dat ze vanwege een of andere vage reden diezelfde dag om 14.00 weer terug moesten komen. Het was natuurlijk al heel wat dat je zomaar bij een minister op bezoek kon komen dus dit deden ze dan ook maar. Om 14.00 zaten ze weer in het kamertje te wachten, en te wachten, en te wachten... totdat ze na 1,5 uur wachten telefonisch door de minister te horen kregen dat ze geen tijd had vanwege de verkiezingen die de volgende dagen in Namibië zouden zijn. En dat terwijl constant werd verteld door de assistente dat ze onderweg zou zijn. Maandag zou ze onze 'zaak' eens onder de loep nemen en zal ze vervolgens wat van zich laten horen. Lichtelijk gefrustreerd gingen JJ en de rest weer naar huis waar het nu afwachten is op een telefoontje van de minister. Een gedeelte van de spullen waaronder kussens en wat tafellampen kunnen we weer terug kopen voor een klein bedrag. Hier hadden ze nm een berekening voor gemaakt die na ons idee voor geen meter zou kunnen kloppen, dit ten gunste van ons, maar laten we dit dan maar zien als leiding van de Heer... Voor de t-shirts zouden we te veel moeten betalen. Het zou gewoon zonde zijn als we deze niet meer kunnen krijgen. Als ze nm eenmaal opgeslagen worden zullen ze na een paar maand geveild worden en zie je ze niet meer terug. De t-shirts samen hebben toch een waarde van zo'n 7500 euro en met deze shirts kunnen we veel kinderen blij maken. Tot zover het verhaal over de container zodat jullie een indruk krijgen van hoe dingen hier kunnen lopen.

René, Mirjam, Bert en Carla hebben we afgelopen maandag weer naar het vliegveld gebracht en afscheid van ze genomen. René zal rond Maart 2010 weer terug komen om te kijken hoe de vorderingen gaan. In Juli 2010 zullen René&Mirjam met kids en Bert&Carla met hun dochter Janne weer terug komen om te helpen met het begeleiden van de grote groep mensen uit Den Ham die komen bouwen aan de laatste huisjes op het terrein van het RKC. Verder hebben we na het laatste nieuws op deze site(voor het bericht vandaag geplaatst door Joanneke) ook weer van alles beleefd en meegemaakt waaronder onze auto met pech midden op een druk kruispunt in Windoek; een andere auto waar de versnellingsbak kuren van heeft en ook zorgde voor opstoppingen op drukke kruispunten; een begrafenis van een kindje van een paar maanden oud waarvan we de familie kenden(deze begrafenis werd ons op de zelfde dag nog doorgegeven, hoe Afrikaans); lootjes trekken met de dutchie's voor Sinterklaas; het vieren van de verjaardag van Macy; een mega kakkerlak in de douche waar Joanneke o.a. erg van geschrokken was; de krach(stroom) die bijna op was maar gelukkig diezelfde avond weer op konden laden door hulp van onze huurbaas; Jan Jaap die contact heeft gelegd met een lokale jongen die in het landelijke hardloop team zit en behoord tot de top 8 van Namibië en waarmee hij heeft afgesproken elke ochtend te gaan joggen om 06.15(wat overigens nog niet gebeurd maar desalniettemin JJ wel zelf een aantal ochtenden in de week loopt); overal waar je komt kinderen vragen: Mister, mister, give me one dollar please! maar je helaas niet altijd geld kunt geven en brood kopen ook niet altijd mogelijk is; je in Windhoek bij een soort van Mc Donalds gewoon in de keuken je handen mag wassen wanneer je vraagt waar je dit kunt doen; je na het informeren over wel of geen Namibisch rijbewijs nodig te hebben van het kastje naar de muur wordt gestuurd, de één zegt dat het niet kan, de ander dat in Namibië veel mogelijk is zolang je maar doordrukt en geld laat zien; een kerstdienst in de kerk waarin kinderen meer dan een uur de dienst vulden door o.a. een toneelstuk en een koortje, wat overigens erg leuk was om te zien; de knipperende kerstverlichting die je overal ziet hangen en kerstbomen in winkels terwijl het buiten boven de 30 graden is; giraffes, zebra's en spiesbokken, apen en zwijnen die je op meters afstand van je auto ziet lopen terwijl je ergens heen rijdt; etc etc....

Verder zijn onze taken hier inmiddels bekend en zijn we al lekker bezig met de voorbereidingen om te kunnen starten met de programma's voor het RKC. Omdat het hier bijna zomervakantie is zullen we bijv. met de kids club en de sportactiviteiten pas beginnen midden januari. Tot die tijd dus voorbereiden hiervoor. Onze taken zijn in het kort(meeste taken kunnen we pas gaan uitvoeren als het Kids Centre klaar is medio april 2010): Jan Jaap; jeugdwerk, sport, huisvesting gasten/vrijwilligers, aanleg sportvelden en speeltuin, inboedel RKC, beveiliging, voorraad keuken etc.
Joanneke; kids club, naschoolse opvang, begeleiden groep Den Ham, gebedswerk, sponsoring projecten, winkeltje/bibliotheek(toekomst) etc. Verder zullen we(vooral JJ) praktisch gaan helpen bij de bouw waar nodig en mogelijk aangezien er professionele mensen in dienst zijn hier voor. Klusjes zoals hekwerk zetten etc zijn mogelijke werkzaamheden. Daarnaast is Jan Jaap al bezig om de beveiliging van het terrein te regelen en heeft hij hier morgen een afspraak voor staan met iemand. Joanneke heeft vandaag weer vergadering gehad voor de World Aids Day waar we ook een voetbal/volleybal toernooi voor organiseren en mee rijden in een optocht. Even een indruk dus...

Binnenkort komt onze 2e nieuwsbrief weer uit. Mocht je ergens vragen over hebben of wat dan ook mail ons dan gerust.. Als je niet meteen een reactie terug krijgt weet dan dat het ons niet altijd lukt om direct wat terug te sturen. foto's en video's willen we heel graag plaatsen maar kost ontzettend veel tijd met onze trage internet verbinding. Morgen zullen we alvast een poging doen..

Groeten,
Joanneke en Jan Jaap

13 reacties:

Te gek om jullie verhalen te lezen. A lot of crosscultural experiences. Ik heb nog een goed boek daarover: "Foreign to familiar", misschien dat ik die kan opsturen of een keer met iemand meegeven ofzo.

Veel succes en Gods zegen.

Ik ben trots op jullie!

Johnny

 

Hey JJ en Joan,

Mooi om al jullie verhalen te lezen. OOk erg interessant heb je toch een beetje idee waty jullie allemaal aan het doen zijn. Ik heb het idee dat het verhaal van de containers niet helemaal afgemaakt op de site staat. Klopt dat? Het eindigt bij, 'JJ was behoorlijk aangebrand'. Maar jullie hebben dus heel veel spullen voor jullie nieuwe huisje niet gekregen? Is de kans er dat jullie deze ooit nog mee kunnen krijgen> Wel Balen. Nou succes met alles en geniet!

Liefs Jennifer

 

Hee Mr. K(w)inky, Ik kon het niet laten... Susanne zei me vanmorgen per telefoon dat jij behoorlijk hebt geleden onder de containerstory, dus ik dacht... kom, 'k ga effies buurten op jullie site en lees daar je lange lijdensweg! Afzien man! Maar top dat jullie toch nog zo veel hebben kunnen bemachtigen. Wij missen jullie heel erg. Het is hier BERE koud en Bert zit alweer volop in de stressdrukte van zijn werk. Ik ben nog steeds bezig met verslagen, brieven voor het RKC dus jullie zijn voortdurend in m'n gedachten. Groetjes aan allemaal, Zou vanavond best wel even een draai willen maken, maar ja, dat is een beetje ver. Lekke naweek en een drukkie van Bert en mij, Carla

 

Haha!! wat geweldig om jullie verhaal te lezen..heerlijk!!! Zo'n andere wereld daar...hier echt waterkoud vandaag, regen en veel wind...jullie daar bloedje heet!! tsjonge...kwinkie we do miss ya! en joan ook... raar idee de komende twee jaar zonder you guys!
heeeeeeeel veel liefs, Arjanne

 

hallo diehards,prettig kennis te maken met frusti afrika. tjonge jonge wat een gedoe allemaal . hou je maar rustig , je schiet er toch niks mee op . kalmte zal je redden , vertrouwen blijven houden.jammer dat ik niet dicht in de buurt ben , anders kon ik jullie helpen , haha.nou hou je taai liefs mama kos

 

Hee Joan en JJ,

Tjonge wat een verhaal! Super om zoveel te horen van jullie bezigheden! Ik zou graag meer willen weten over de kakkerlak ;-) haha. Getsie! Bent je vast wezenloos geschrokken! Maar hier is alles goed! Errug herfsterig! Maarre hou jullie taai en tot mails!!

Lfs Jobke

 

he joanneke,

dat is minder dat je niet bij je spullen kunt komen! Wel gaaf dat je de dieren zo dichtbij ziet. Ik hoop dat je,je spullen nog gaat krijgen.
X berdien

 

Hey lieverds!
Leuk om zo een verhaal van jullie te lezen op 'het net'. Vindt het ook zo fijn om even met jou gesproken te hebben Joan. Dan is de afstand toch helemaal niet zo groot..en tja voor je het weet ben je een jaar verder en kom ik al op visite ;) Wat gaaf dat je die dieren ziet als je even een stukje rijdt. Gek he..je probeert je dingen voor te stellen en maakt dan op die manier een plaatje van de omgeving in je hoofd. Daar paste dat dan weer niet bij (ik ben dus bezig met het bijstellen van een plaatje). Pff klinkt dit heel wazig? Nou ja in ieder geval: GAAF! Heel veel succes, plezier en zegen daar! Tot spreeks!
x josé

 

Ow ja..was Janjaap aangebrand? of verbrand? hihi
x José

 

Hey 'buurtjes'!
Wat leuk om zoveel over jullie belevenissen te lezen!Echt bijzonder allemaal....
Voelen jullie je daar al lekker thuis...?
Zal ook best wel eens een gemis zijn: jullie familie en al die vrienden!!
Nou houdt jullie taai!!
( p.s. heb een mooie foto van jullie met wat anderen voor een truck gezien...)
be blessed a lot!!!
Liefs Edith

 

Heeej,

Ik vind het zo leuk om steeds wat van julli tee lezen.. mooi om te lezen wat jullie allemaal meemaken.. Hopelijk krijgen jullie al jullie spullen nog terug.. Op naar het volgende verhaal;)

Liefs Mariël

 

Hai schatten!
Heftig en zooo herkenbaar!
Gaaf hoor om jullie verhalen te lezen, ik krijg zooo de kriebels!!
Zie uit naar het volgende verhaal!
Liefs Hester

 

Johnny noemt het boekje 'Foreign to Familiar' van Sarah Lanier over cultuurverschillen. Echt een aanrader!

Er is daarvan sindskort ook een Nederlandse editie: 'Waarom zijn wij anders?'. Meer info via www.waaromzijnwijanders.nl

 

Een reactie posten