Vandaag...

Vanmiddag hadden we een vergadering over de World Aids Day.
Wij helpen mee op deze dag met het Kids Centre en organiseren een voetbal/volleybal toernooi.
Goed we moesten eerst nog even naar het dorp. Daar kwamen we een man en een vrouw tegen. Allebei heel erg mager en de vrouw had een heel klein kindje in haar armen.
Ik zag dat ze spullen kochten voor het kindje. Willemien en ik hadden het er nog even over en ik dacht te zien dat deze vrouw wel eens Aids zou kunnen hebben.
Een uurtje later kwamen we aan bij het ziekenhuis waar een gebouwtje bij is voor mensen met Aids. Ze kunnen zich daar laten testen en ze delen hier medicijnen uit.
Zie ik daar deze man zitten met zijn kindje op schoot.
Natuurlijk wil iedereen een klein schattig kindje zien dus ik loop naar deze man om zijn kindje te bewonderen en hij laat haar met een brede trotse glimlacht zien.
Hij vertelt dat het kindje nog geen maand oud is en dat ze eigenlijk één van een tweeling is maar haar broertje is bij de bevalling overleden. Zijn vrouw heeft een keizersnee gehad en is daarna gehecht ('losvalsteekjes' zoals hij het noemde)
Ik vroeg of zij de borst gaf aan haar kindje maar hij vertelde dat zij Aids heeft en dat ze daarom haar kindje niet de borst mag geven (zodat er niet dmv wondjes bloed op bloed contact kan wezen). Bij dit verhaal kun je er bijna wel vanuit gaan dat deze man ook Aids heeft. Dit verhaal breekt echt mijn hart!
Wie gaat er voor dit kindje zorgen als haar vader en moeder overlijden aan Aids?!
Misschien gaat het nog jaren duren door middel van Aids remmers maar ik werd er echt even bij stil gezet hoeveel schaden Aids aan kan richten en hoeveel mensen niet weten dat ze Aids hebben en niet eens weten hoe ze het verspreiden.
Ja Aids is één van de grote problemen hier in Namibië...
Wat een voorrecht dat ik hier dan mag zijn en deze mensen een klein beetje op weg kan helpen en hopelijk brengt God me nog veel meer van deze mensen op mijn pad!
Natuurlijk hoef je hiervoor niet naar Namibië... God heeft voor iedereen een ander plekje waar je er mag zijn voor de mensen om je heen!

Baie seen,

Joanneke

6 reacties:

He joan wat een verhaal he. Dat moet je echt even laten bezinken. Voor ons op afstand sta je helemaal machteloos. Gaan jullie deze mensen nog volgen of heb je daar geen contact meer mee.
liefs mamma

 

Hee zussie!
Tjonge zeg, dat is wel heftig!
Dat doet wel pijn, vooral als je dat van zo dichtbij mee maakt!

Waar blijven de foto's en filmpjes? Nog niet gelukt om erop te zetten?
We hebben jullie dvd ook bekeken. Echt super leuk om te zien. En wat een mooie blauwe lucht en die giraffe die je even onderweg tegenkomt... echt super!

x Marleen

 

He Joan en JJ,

Even een berichtje vanaf de vestiging Deventer.

Wat een indrukwekkend verhaal. Inderdaad wij beseffen ons helemaal niet hoe onvoorstelbaar goed we het hebben.

Echt gaaf dat jullie daar in Zijn dienst mogen staan.

Hoe ist met JJ? Ik krijg maar geen reactie op mijn mail ;) Hij zal wel druk zijn met belangrijkere zaken. Gelijk heeft tie.

Take care en we spreken elkaar weer.

Greetz J

 

Lieve mensen in verweggistan

Zo fijn om zo op de hoogte te blijven en mee te mogen gaan in jullie belevingen. Heftig hoor en zo zul je nog menig keer dingen meemaken waarvan je denkt....wat moet, mag, ik hier mee.
Wijsheid liefde en zegen gewenst.

liefs
Bart en Janny

 

jtonge , wat een verhaal , vaak hoor je wel zulke dingen ,maar als ik zo dichtbij van jou lees , voelt het nog erger . zal voor jou ook wel moeilijk zijn , omdat je vaak niet meer kunt doen dan bidden voor deze mensen.
veel Kracht toegewenst liefs mama kos

 

hey jenjj
wat een verhaal zeg
ben trots op wat jullie daar allemaal doen.

gr reijer

 

Een reactie posten